Aktualizacja: 22 stycznia 2022
Grzyby chorobotwórcze znane również jako mykopatogeny. Wywołują choroby u ludzi, zwierząt i roślin. Ze względu na żywiciela dzieli się je na grzyby zoofilne oraz antropofilne. W diagnostyce infekcji grzybiczych największe znaczenie mają: badania mikroskopowe, metody mikrobiologiczne lub serologiczne oraz badania obrazowe. Choroby te na ogół można wyleczyć, ważna jest jednak szczegółowa diagnostyka i stosowanie się do zaleceń lekarza.
Czym są grzyby chorobotwórcze?
Pod względem budowy wyróżniamy następujące rodzaje grzybów:
- drożdżopodobne;
- dermatofity;
- pleśnie (grzyby strzępkowe);
- grzyby dymorficzne.
Największy problem w medycynie powodują grzyby antropofilne, które negatywnie wpływają na zdrowie człowieka. Często są to grzyby komensalne, które w normalnych warunkach bytują na skórze lub błonach śluzowych, jednak podczas obniżenia odporności organizmu lub w sprzyjających dla nich warunkach mogące namnażać się i wywoływać objawy chorobowe.
Choroby grzybicze
Choroby grzybicze mogą być układowe lub odnosić się do skóry. Obecnie coraz częściej słyszymy o kandydozie. W rzeczywistości to grupa schorzeń, wywołana przez kilka rodzajów drożdżaków. U bardzo osłabionych dzieci i osób starszych, jak również u osób w każdym wieku ze znacznie obniżoną z różnych względów odpornością, występują niestrawności pochodzenia grzybiczego.
Wciąż najczęściej diagnozuje się grzybicę skóry oraz grzybicę paznokci stóp. Odpowiadają za to dermatofity i drożdżaki, którymi nie trudno się zarazić. Grzybica skóry objawia się pod postacią rumieniowych zmian o owalnym kształcie. Ich brzegi zwykle są czerwone i łuszczące. Mogą występować pojedynczo i mnogo, przy czym uporczywie swędzą. Odmianą grzybicy skóry jest łupież pstry. Z kolei na grzybicę skóry stóp i paznokci narażone są przede wszystkim osoby aktywne fizycznie oraz diabetycy. Bagatelizowanie choroby może doprowadzić do zmiany zabarwienia paznokci oraz ich kruszenia się. Leczenie jest długie, może trwać nawet do 6 miesięcy.
Przyczyny grzybic
Wzrost i rozwój patogennych grzybów stymuluje cukier spożywczy. Nawet stosowanie najlepszych leków nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, gdy pacjent jednocześnie będzie spożywał produkty bogate w cukier. Do zakażeń grzybiczych bardzo często dochodzi wskutek niezachowania podstawowych zasad higieny osobistej – np. chodzenie boso po saunie czy basenie, gdzie wcześniej stąpała osoba zakażona. W przypadku kobiet często odnotowujemy grzybicze infekcje pochwy, co może wiązać się z częstymi aktami seksualnymi z różnymi partnerami oraz zbyt częste, kilkukrotne w ciągu dnia mycie okolic intymnych, co zaburza florę bakteryjną tych okolic. Do czynników ryzyka rozwoju chorób wywołanych przez grzyby zaliczamy także:
- atopię;
- oparzenia;
- brak witamin z grupy B lub cynku i żelaza;
- nabyte i wrodzone upośledzenie odporności;
- zaburzenia hormonalne.
Nieco częściej diagnozuje się infekcje grzybicze u osób przewlekle przyjmujących niektóre leki, np. glikokortykoidy. Choroby autoimmunologiczne także sprzyjają zakażeniom. Warto wiedzieć, że patogenne grzyby zagnieżdżają się w niemal wszystkich zakątkach domu – w dywanie, w pościeli, na zasłonach czy między deskami pomostu. Uwielbiają wilgoć w każdej postaci.


Chlorella w bardzo dokładny sposób oczyszcza organizm, pomaga w likwidacji zaparć, wspiera budowanie naturalnej odporności, wspomaga odmładzanie organizm, przyspiesza regenerację uszkodzonych tkanek, poprawia kondycję organizmu, dodaje sił witalnych, ...
Zobacz tutaj ...

Jęczmień to najbardziej aktywne połączenie substancji witalnych. Wzmacnia system odpornościowy, spowalnia procesy starzenia się organizmu, a także zmniejsza ryzyko zachorowań na raka. Jest cennym źródłem niezbędnych aminokwasów.
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Boguś M., Grzyby patogenne jako źródło insektycydów, Biotechnologia, 3/2000.
- Kurnatowska A., Kurnatowski P., Mykologia Medyczna, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2018.
- Trzmiel D., Lis-Święty A., Bergler-Czop B., Klinika zakażeń grzybiczych skóry i jej przydatków w praktyce lekarza rodzinnego – problem ciągle aktualny, Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 4/2011.
Zostaw komentarz