Padaczka

Aktualizacja: 9 lipca 2022

Padaczka to przewlekła choroba charakteryzująca się występowaniem nieproszonych, niekontrolowanych napadów. Mają one nagły początek, a w ich przebiegu mogą pojawić się zaburzenia świadomości, omdlenia czy upośledzenie czynności motorycznych. Chorobę rozpoznaje się wówczas, gdy lekarz neurolog potwierdzi wystąpienie więcej niż 2 napadów w odstępie powyżej 24 godzin.

Padaczka – przyczyny

Napad padaczkowy stanowi konsekwencję nieprawidłowych, ograniczonych w czasie, napadowych wyładowań komórek nerwowych kory mózgowej. Wystarczająco silne bodźce mogą prowokować takie wyładowania w mózgu każdego człowieka. Jeśli możemy jednoznacznie przypisać epizod o działaniu takiego bodźca, zwie się on prowokowanym. Napady prowokowane nie są objawem padaczki. Do możliwych przyczyn padaczki zaliczamy między innymi:

• zaburzenia rozwojowe mózgu;
• guzy mózgu;
• zakażenia ośrodkowego układu nerwowego;
• choroby zwyrodnieniowe mózgu;
• choroby naczyniowe mózgu;
• przebyte urazy głowy;
• zaburzenia metaboliczne;
• zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej;
• hipoglikemia i hiperglikemia;
• niewydolność nerek;
• niewydolność wątroby;
• nadużywanie alkoholu.

Warto wiedzieć, że to właśnie choroby naczyniowe mózgu są główną przyczyną (około 50%) wszystkich przypadków padaczki u pacjentów powyżej 65. roku życia. Źródłem nieprawidłowych wyładowań w mózgu mogą być zbite w grupę komórki nerwowe o błędnej czynności elektrycznej. Zwie się je ogniskiem padaczkowym. Napad powstający w ściśle zlokalizowanym ognisku padaczkowym nazywa się częściowym, najczęściej ma charakter objawowy.

Padaczka – objawy

Obraz kliniczny padaczki zależy przede wszystkim od rodzaju choroby. Wyróżniamy:

• napad padaczki pierwotny uogólniony – powoduje utratę przytomności, co jest głównym objawem. Mogą mu towarzyszyć drgawki uogólnione, zwykle toniczno-kloniczne bądź miokloniczne;
• napad padaczki częściowy – objawy zależą od umiejscowienia ogniska chorobowego. Gdy nie znajduje się on w obrębie kory ruchowej mózgu drgawki mogą się nie pojawić, z kolei przy lokalizacji w płacie skroniowym pojawiają się zaburzenia psychiczne;
• napad padaczki częściowy wtórnie uogólniony – zaczyna się w konkretnej lokalizacji, jednak szybko rozprzestrzenia się na większy obszar mózgu. Powoduje utratę przytomności poprzedzoną drgawkami.

Dodatkowo wyróżniamy napady częściowe proste i złożone. Proste obejmują objawy ruchowe, czuciowe, autonomiczne lub psychiczne, jednak bez utraty świadomości. Możliwy jest kontakt z pacjentem. Mogą powodować objawy wzrokowe, parestezje, zaburzenia równowagi, zaczerwienienie twarzy czy nadmierną potliwość. Z kolei napady częściowe złożone wiążą się z utratą świadomości przez pacjenta. Chory może zgłaszać wcześniej objawy takie jak omamy (halucynacje) wzrokowe lub słuchowe.

Diagnostyka

Rozpoznanie stawia się na podstawie wywiadu przeprowadzonego z pacjentem. Nierzadko lekarz uzupełnia diagnostykę o badanie EEG, choć u do 40% chorych w rutynowym EEG nie stwierdza się zmian padaczkowych mimo obecności choroby. Tomografia komputerowa umożliwia poznanie przyczyny padaczki objawowej, co często można leczyć chirurgicznie. Z kolei rezonans magnetyczny bywa przydatny w ustalaniu dokładnej przyczyny padaczki.

Padaczka – leczenie

Podstawą leczenia padaczki jest farmakoterapia. Opanowanie napadów można łatwo osiągnąć stosując już tylko jeden lek przeciwpadaczkowy (rzadziej kombinację dwóch różnych). Niektóre preparaty wykazują skuteczność wyłącznie w określonych rodzajach napadów i wymagają ustalenia rzetelnego rozpoznania, inne z kolei wykazują szerokie spektrum aktywności przeciwpadaczkowej. Właśnie dlatego konieczna jest konsultacja neurologiczna. Nigdy nie należy zmieniać czy dobierać leków samodzielnie. Do powszechnie stosowanych, klasycznych leków padaczkowych zalicza się takie jak m.in.:

• Etosuksymid;
• Fenytoina;
• prymidon;
• karbamazepina;
• kwas walproinowy.

Należy mieć na uwadze, że kobiety przyjmujące jednocześnie doustne środki antykoncepcyjne i leki przeciwpadaczkowe doświadczają ryzyka nieskuteczności antykoncepcji na poziomie aż 6%. Alternatywą jest leczenie chirurgiczne, polegające najczęściej na usunięciu fragmentu kory mózgu obejmującego ognisko padaczkowe. Dużą popularnością cieszą się również zabiegi takie jak przecięcie ciała modzelowatego celem ograniczenia szerzenia się wyładowań w mózgu. Wykonywane są przez doświadczonych neurochirurgów.

Omega 3 – czysty roślinny olej z Pachnotki zwyczajnej
Omega 3 to naturalny produkt zawierający w swoim składzie czysty, roślinny olej, z pełniącymi istotną rolę w odżywianiu człowieka kwasami tłuszczowymi Omega 3. Stanowi wsparcie dla mózgu i odpowiada za jego prawidłową pracę. Dodatkowo wspiera odporność
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Służewski W., Padaczka wieku dziecięcego – obraz kliniczny i leczenie, Przewodnik Lekarza, 4/2001.
2. Paprocka J., Emich-Widera E., Padaczka w wybranych chorobach neurometabolicznych, Neurologia Dziecięca, 27/2018.
3. Filipska K., Padaczka – choroba społeczna XXI wieku, Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu, 3/2016.
4. Rejdak K., Rola R., Mazurkiewicz-Bełdzińska M., Halczuk I., Błaszczyk B., Rysz A., Ryglewicz D., Diagnostyka i leczenie padaczki u osób dorosłych – rekomendacje Polskiego Towarzystwa Neurologicznego, Polski Przegląd Neurologiczny, 1/2016.
5. Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, tom II, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.