Orzech ajlantolistny

Aktualizacja: 27 lipca 2023

Orzech ajlantolistny (łac. Juglans ailantifolia Carrière) to gatunek drzewa zaliczany do rodziny orzechowatych. Naturalne stanowiska występują na terenach Japonii, zwłaszcza na wyspach Sikoku czy Kiusiu. To niezwykłe drzewo może dorastać do 24 metrów wysokości, a znane jest głównie ze swoich dużych liści (których długość może dochodzić do 1 metra) oraz jadalnych orzechów, wciąż mało popularnych w Europie.

Orzech ajlantolistny – charakterystyka

Drzewo ma dość ścisłe wymagania odnośnie stanowiska, choć po zapewnieniu mu właściwych warunków może rosnąć w parkach czy przydomowych ogródkach. Jest odporne na wiatr i wahania temperatur. Orzech ajlantolistny preferuje stanowiska słoneczne lub delikatnie zacienione, z glebą lekko glinianą, piaszczystą lub ilastą. Musi być ona również stale wilgotna, a jej odczyn powinien wahać się w zakresie obojętnego i zasadowego.

Orzech ajlantolistny posiada duże, charakterystyczne, zwisające kwiaty i to właśnie dzięki nim uprawiany jest nierzadko w celach ozdobnych. Kwiaty przybierają zabarwienie żółtozielone, kwitną w okolicach maja. Drzewo wzrasta na wysokość 16-25 metrów, przy czym jego szerokość może osiągnąć nawet 16-20 metrów. Owocami drzewa są pestkowce zebrane na długich szypułkach, pokryte lepkimi włoskami i zaostrzone z jednej strony.

Uprawa orzecha ajlantolistnego

Z łatwością można zaopatrzyć się w niewielkie sadzonki tego drzewa (o wysokości 60-90 cm). Po znalezieniu odpowiednich stanowisk (pod względem gleby i zacienienia), sadzonki umieszcza się w glebie, początkowo mieszając ją z zakupioną glebą żyzną. Należy regularnie nawadniać młode drzewko, koniecznie okrywając je szczelnie na zimę. W późniejszym okresie, gdy pień stanie się grubszy, nie będzie to już konieczne.

Czy orzechy są jadalne?

Owocami omawianego drzewa są charakterystyczne w wyglądzie orzechy. Są one wprawdzie jadalne, choć łupina jest dość gruba i ciężko ją rozłupać. Wyróżniają się przyjemnym, delikatnym, orzechowym smakiem, choć do tej pory nie zbadano ich pod kątem składu i właściwości zdrowotnych. Uważa się, że to wartościowy składnik diety mieszkańców tamtejszych regionów, ponieważ może dostarczać tych samych substancji odżywczych, co orzechy rosnące na terenie Europy, polecane w diecie Europejczyków.

Orzech ajlantolistny – zastosowanie

Drzewo ma wiele zastosowań. Przede wszystkim ze względu na duże rozmiary, obszerne liście i estetyczne kwiaty sadzi się go w parkach i na wsiach jako element ozdobny, dający sporą ilość cienia. Ponadto w niektórych miejscach uprawia się go ze względu na orzechy, które można spożywać. Drewno z tego drzewa jest miękkie, plastyczne i posiada przyjemne zabarwienie, dlatego znajduje zastosowanie w rzeźbiarstwie, rzadziej z przemyśle meblowym.

Spirulina w tabletkach (100% naturalna)
Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...

Chlorella w tabletkach z rozerwaną ścianą komórkową
Chlorella posiada właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne nie wpływając przy tym na florę fizjologiczną. Bardzo dokładnie usuwa toksyny z organizmu ...
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Johnson O., More D., Drzewa, Wydawnictwo Multico, Warszawa 2009.
2. Orzech ajlantolistny (Juglans ailantifolia Carrière) – gatunek drzewa należący do rodziny orzechowatych. Atlas Roślin.