Rumień wielopostaciowy – przyczyny i leczenie

Rumień wielopostaciowy to choroba skórna, która polega na pojawianiu się zmian o charakterze rumieniowo-obrzękowych lub też pęcherzy występujących na skórze oraz błonach śluzowych. Jakie są przyczyny tej choroby oraz na czym polega jej leczenie? Podpowiadamy.

Rumień wielopostaciowy zalicza się do grupy chorób dermatologicznych w wyniku, której na skórze widoczne są pęcherze oraz zmiany rumieniowo-obrzękowe. Czynniki, które wywołują te zmiany są różne. Zalicza się do nich bakterie, wirusy, leki oraz związki chemiczne. Należy zaznaczyć, że rumień wielopostaciowy rzadko dotyczy dzieci. Populacją o największym stopniu ryzyka wystąpienia choroby jest młodzież oraz młode osoby dorosłe (do 20 roku życia).

Przyczyny rumienia wielopostaciowego

Należy zaznaczyć, że rumień wielopostaciowy nie należy do chorób zakaźnych. Przyczyny jego występowania natomiast nie da się do końca określić. Powszechnie więc uznaje się, że spowodowany jest on nieprawidłową odpowiedzią systemu odpornościowego na działanie różnego rodzaju czynników. Zalicza się do nich bakterie, wirusy (wirus opryszczki), leki tj. antybiotyki, salicylany, barbiturany, sulfonamidy. Objawy skórne pojawią się również za sprawą czynników chemicznych.

Rumień wielopostaciowy – objawy

Jak sama nazwa wskazuje rumień wielopostaciowy posiada kilka odmian. Jedną z nich jest rumień wielopostaciowy zwykły, który jest najłagodniejszy z nich wszystkich. Jego występowanie objawia się zmianami rumieniowatymi koloru sinoczerwonego z jednoczesnym obrzękiem. Niekiedy objawom tym towarzyszą również pęcherze, które po pęknięciu stają się bolącymi, trudno gojącymi się nadżerkami.

Do postaci ostrych zalicza się zespół Stevensa-Johnsona i Lyella. Ten pierwszy objawia się pęcherzami o dość miękkiej strukturze, które mogą pojawiać się w każdym miejscu na ciele. Następstwem ich pęknięcia jest nadżerka. Wykwitom zlokalizowanym na skórze jak i błonach śluzowych często towarzyszy gorączka, bóle mięśni oraz stawów. Postać tego rumienia może doprowadzić do śmierci. Reakcja ta wynika przede wszystkim z odpowiedzi organizmu na przyjmowane leki.

Zespół Lyella to najcięższa postać rumienia. W tym przypadku śmiertelność wynosi 30%, a u dzieci sięga nawet 70%. Wynika to głównie z jednoczesnego rozwoju posocznicy, niewydolności oddechowej oraz krwawienia z nabłonka. Należy zaznaczyć, że zespół Lyella jest najrzadziej występującym rodzajem rumienia wielopostaciowego. Często jest on następstwem przyjmowania leków tj. niesteroidowe leki przeciwzapalne czy antybiotyki. Choroba posiada dość nagły początek gdzie nie są widoczne zmiany skórne, a występuje wyłącznie gorączka oraz ogólne osłabienie. Kolejnym etapem są obecne pęcherze, które zmieniają się w sączące nadżerki. Następuje również martwica naskórka (zgorzel). Powikłaniem choroby jest niedokrwistość (anemia), uszkodzenie funkcji wątroby, nerek oraz narządu wzroku.

Leczenia rumienia wielopostaciowego

Terapia rumienia wielopostaciowego uzależniona jest przede wszystkim od stadium choroby oraz jej lokalizacji. Włącza się więc tzw. leczenie przyczynowe, które uwarunkowane jest czynnikiem, który spowodował chorobę. I tak, jeśli był nim lek należy go odstawić, a jeżeli był to patogen wówczas podjąć leczenie podstawowej infekcji organizmu.

Podejmuje się również leczenie objawowe polegające na zmniejszaniu objawów choroby lekami przeciwhistaminowymi, a także miejscowymi steroidami. Ponadto lekarz przepisać może antybiotyki w formie maści lub preparaty o właściwościach przeciwgrzybiczych. Jeśli w tym czasie nie dojdzie do rozwoju powikłań objawy ustępują po upływie 2-4 tygodni.

Postacie ostre rumienia wymagają znacznie bardziej radykalnych metod leczenia. W tym przypadku wymagana jest hospitalizacja pacjenta. leczenie dożylne, a także profilaktyka przeciwzakrzepowa, terapia zmniejszająca dolegliwości bólowe oraz stosowanie antyseptycznych opatrunków na zmiany skórne.

Ponadto niekiedy zdarza się konieczność zastosowania dożylnej antybiotykoterapii, intubacji pacjenta oraz wspomaganie jego oddychania respiratorem.

Olej z czarnuszki w kapsułkach 100% naturalny
Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) jest naturalną substancją znaną od tysiącleci ze swoich właściwości. Wykorzystywana jest m.in. przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, ...
Zobacz tutaj ...

Bio olej z czarnuszki w płynie 100% naturalny
Tłoczony na zimno olej z czarnuszki egipskiej dzięki swoim właściwościom może pomóc w zwalczaniu wszelkiego rodzaju zmian skórnych. Chroni komórki organizmu przed wolnymi rodnikami co powoduje, że skóra wygląda młodziej ...
Zobacz tutaj ...