Parafina

Parafina to mieszanina stałych węglowodorów otrzymywana z ropy naftowej. Znalazła szerokie zastosowanie w przemyśle, a także w fizjoterapii i balneoterapii. Zarówno w medycynie, jak i kosmetologii wykorzystuje się mieszaninę parafiny stałej z ciekłą.

Charakterystyka parafiny

Jak wspomniano na wstępie, parafina to mieszanina węglowodorów, zwykle prostych łańcuchów alifatycznych o liczbie atomowej węgla powyżej 16. Otrzymuje się ją z ropy naftowej, z wysoko wrzących frakcji, np. mazutu. Innym źródłem tej substancji mogą być procesy odparafinowania olejów smarowych lub procesy syntetyczne. Należy pamiętać, że nie powinna mieć kontaktu z ogniem, ponieważ stanowi substancję łatwopalną.

Parafina nie rozpuszcza się w wodzie, w obecności emulgatorów tworzy zaś emulsje. Ponadto nie reaguje z kwasami i zasadami, nie zmydla się i rozpuszcza w chloroformie, ciekłych węglowodorach alifatycznych czy aromatycznych. Po stopieniu miesza się z tłuszczami, olejami i woskami. Jest substancją białą i bezzapachową. Nie posiada w swoim składzie wody.

Parafina znalazła zastosowanie w przemyśle spożywczym, farmaceutycznym i kosmetycznym. Służy do wyrobu świec, impregnowania zapałek, wyrobu emulsji i maści i wielu innych.

Parafina w fizjoterapii

O tak dużej popularności parafiny w medycynie decyduje przede wszystkim duża pojemność cieplna oraz bardzo powolne oddawanie ciepła tej substancji. Dzięki temu jest ona jedną z korzystniejszych substancji stosowanych w ciepłolecznictwie. Podczas kontaktu ze skórą oddaje skumulowaną w sobie energię cieplną. Istotną właściwością parafiny jest również fakt, że w trakcie stygnięcia zwiększa ona swoją objętość. W efekcie powoduje to ucisk tkanek. Wykazano, że podczas stygnięcia okład parafinowy może zwiększyć swoją objętość nawet 10-20%.

Metodyka zabiegu

Parafina powinna przybrać stan płynny. Do tego celu służą specjalnie przystosowane elektryczne kuchnie parafinowe wyposażone w układ termoregulacyjny. Celem osiągnięcia lepszej plastyczności masy parafinę w formie stałej łączy się z postacią płynną w stosunku 20:1.

Przed przystąpieniem do zabiegu owłosioną skórę ciała pacjenta należy pokryć wazeliną. Ma to na celu ułatwienie późniejszego usuwania parafiny z ciała. Zabieg trwa zwykle pół godziny. Wyróżnia się następujące formy zabiegów z użyciem parafiny:

• kąpiele;
• okłady;
• zawijania;
• zawijania typu skarpetki i rękawiczki.

Lecznicze właściwości

Właściwości lecznicze tego typu zabiegów wiążą się z właściwościami fizycznymi parafiny. Podczas kontaktu ze skórą parafina utrzymuje zwykle temperaturę około 40 stopni Celsjusza. Ucisk na tkanki oraz wysoka temperatura powodują między innymi:

• stymulację mikrokrążenia;
• poprawę procesów metabolicznych;
• przyspieszenie wszystkich procesów gojenia;
• zwiększanie wchłaniania się wysięków;
• usuwanie toksycznych produktów związanych z procesem zapalnym.

Ponadto dochodzi do:

• relaksacji tkanek miękkich, w tym zniesienia zbyt wysokiego napięcia mięśni;
• poprawy odżywienia stawów.

Tego typu zabiegi stosuje się także jako element wspomagający terapię uszkodzeń powierzchownych nerwów, np. przy porażeniu nerwu twarzowego. Zapobiegają także przykurczom tkanek miękkich po urazach.

Parafina w kosmetologii

Kosmetyczne zabiegi parafinowe wpływają korzystnie na odżywienie skóry i zwiększają jej elastyczność. Zauważa się znaczne wygładzenie naskórka. Efekty wiążą się w dużej mierze z poprawą ukrwienia skóry. Parafina w postaci maseczek na twarz wykorzystywana jest także w przypadku klientów z suchą skórą. Coraz częściej podczas zabiegów kosmetycznych do parafiny dodaje się różnego rodzaju olejki, co wpływa na dodatkowe, korzystne efekty zabiegowe i jednocześnie zmienia kolor parafiny.

Przeciwwskazania

Wśród przeciwwskazań do wykonania zabiegów parafinowych znajdują się głównie:

• wczesne stadia urazu, ponieważ zwykle przebiegają one ze stanami zapalnymi (które są przeciwwskazaniem do wszystkich zabiegów z zakresu ciepłolecznictwa);
• świeże blizny – będące we wczesnym etapie gojenia;
• ubytki, owrzodzenia, rany czy otarcia skóry w miejscu zabiegu;
• zmiany martwicze i troficzne skóry po urazach, np. w przebiegu zespołu Sudecka czy osteoporozy.

W przypadku zmian troficznych czy martwiczych niekorzystnie działa narastający ucisk związany z okładem parafinowym, ponieważ może pogorszyć on ukrwienie tkanek i spowodować ich martwicę.

Bibliografia

1. Kasprzak W., Mańkowska A., Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008.
2. Mika T., Kasprzak W., Fizykoterapia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1996.
3. Szymańska J., Frydrych B., Parafina stała – dymy, Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy, 3/2006.
4. Stec A., Skorupińska A., Zastosowanie ciepłolecznictwa w gabinetach kosmetycznych i ośrodkach SPA, Kosmetologia Estetyczna, 1/2017.

Probiotyki
Probiotyki od bioalgi zawierają aż 150 milionów wyselekcjonowanych, naturalnych i żywych szczepów bakterii. Uzupełniają dietę w składniki probiotyczne i roślinne takie jak Lactobacillus Sporogenesis (Bacillus Coagulans), Lactobacillus Acidophilus, ...
Zobacz tutaj ...