Biodostępność

Biodostępność (zgodnie z oficjalną definicją) to ułamek (procent) danej dawki substancji czy składnika, który osiąga krwiobieg, czyli krążenie ogólne.

Biodostępność – charakterystyka

Objaśniając, biodostępność jest procentem np. danej substancji pokarmowej, która po spożyciu przedostanie się do krwiobiegu. Natomiast pozostała jej część ulegnie wydaleniu nie wpływając w szczególny sposób na organizm człowieka.

To część substancji czynnej, która z podanej dawki przedostaje się do krążenia, przy czym zwraca się uwagę na szybkość wchłaniania danej substancji. W rezultacie środek podany dożylnie wykazuje 100% biodostępności, ponieważ od razu zostaje umieszczony w krwiobiegu. Z kolei środki podane doustnie wykazują mniejszą biodostępność. Dzieje się tak, ponieważ wiele substancji wykazuje szybszy rozkład niż wchłanianie. Ponadto organizm za pomocą barier (skóra, błony śluzowe) ogranicza wchłanianie danej substancji.

Ograniczenie biodostępności

Biodostępność może ulec ograniczeniu np. przez obecność niektórych włókien pokarmowych czy związków posiadających zdolność wiązania jonów metali. Takimi substancjami są: pektyny, związki polifenolowe, taniny, fityniany czy szczawiany. Dzieje się tak, ponieważ substancje te posiadają zdolność chelatowania. Pojęcie to określa zdolność wiązania jonów metali i przekształcania ich w kompleksy trudne do rozpuszczenia. W efekcie cenne substancje ulegają wydaleniu z organizmu, zamiast ulec wchłonięciu.

Obecność wyżej wymienionych substancji ograniczających biodostępność nie zawsze jednak jest negatywnym zjawiskiem. Niekiedy bowiem związki te mogą chelatować jony metali ciężkich, zmniejszając tym samym toksyczność pokarmów.

Przykładowo, spożywając żywność wzbogaconą w błonnik pokarmowy i jednocześnie bogatą w niezbędne mikro- i makroelementy, ograniczona zostaje biodostępność tych elementów w związku z obecnością pektyny. Można zatem wywnioskować, że błonnik pokarmowy zmniejsza biodostępność poszczególnych składników pokarmowych. Dodatkowo, zawartość i biodostępność względna poszczególnych składników mineralnych w produktach pochodzenia roślinnego zależy od rodzaju użytego surowca, stopnia jego oczyszczenia oraz rodzaju obróbki technologicznej czy kulinarnej.

BIodostępność – rodzaje

Wyróżnia się 2 rodzaje biodostępności:

• względną;
• bezwzględną.

Względna określa stosunek biodostępności dwóch środków, które zawierają identyczną substancję leczniczą i które podaje się drogą pozanaczyniową. Zjawisko wykorzystuje się podczas badań 2 leków o takim samym składzie. W efekcie stanowi cel badań biorównoważności.

Natomiast bezwzględna, określana także mianem całkowitej, to stosunek biodostępności dwóch leków, przy czym jeden podany jest dożylnie, natomiast drugi drogą pozanaczyniową.

Podsumowanie

Podsumowując, biodostępność to stopień, w jakim substancje odżywcze czy lecznicze ulegają przekształceniu w formę przyswajalną przez organizm człowieka. Dąży się do tego, aby cenne, zdrowotne składniki odżywcze posiadały jak największą biodostępność.

Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu
Chlorella w bardzo dokładny sposób oczyszcza organizm, pomaga w likwidacji zaparć, wspiera budowanie naturalnej odporności, wspomaga odmładzanie organizm, przyspiesza regenerację uszkodzonych tkanek, poprawia kondycję organizmu, dodaje sił witalnych, …
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Haznar-Garbacz D., Polak S., Czynniki fizjologiczne wpływające na biodostępność substancji leczniczej, Praktyczna Fizjoterapia, 7/2011.
2. Krejpcio Z., Suliburska J., Staniek H., Król E., Wójciak R., Marcinek K., Grochowicz A., Ocena zawartości i potencjalnej biodostępności składników mineralnych z wybranych produktów wysokobłonnikowych, Problemy Higieny i Epidemiologii, 4/2015.
3. Krejpcio Z., Suliburska J., Hyżyk A., Dyba S., Grochowicz A., Ocena zawartości i potencjalnej biodostępności składników mineralnych z żywności dla diabetyków, Bromatologia i Chemia Toksykologiczna, 3/2012.