Aktualizacja: 3 czerwca 2025
Opryszczka to powszechna choroba zakaźna wywołana wirusami herpes simplex virus (HSV). Ma tendencję do przenoszenia się z człowieka na człowieka, wywołując charakterystyczne, swędzące, piekące zmiany skórne. W medycynie wyróżnia się 2 rodzaje tego schorzenia: opryszczkę wargową oraz opryszczkę narządów płciowych.
Spis treści
Opryszczka – przyczyny
Bezpośrednią przyczyną opryszczki jest wirus herpes simplex virus. Wyróżniamy jego dwie postacie: HSV-1 oraz HSV-2. Najczęstszym czynnikiem wywołującym opryszczkę narządów płciowych jest HSV-2, który zakaża niemal wyłącznie okolicę genitalną. Zakażenie HSV-1 dotyczy zazwyczaj twarzy i śluzówek jamy ustnej. Na zakażenie wirusem opryszczki narządów płciowych w większym stopniu narażone są kobiety w wieku średnim, jak również te, u których występują inne choroby zakaźne przenoszone drogą płciową, choroby układu moczowego oraz waginoza bakteryjna. Z kolei zakażenie opryszczką wargową może nastąpić poprzez bezpośredni kontakt skóry lub błon śluzowych z wydzielinami narządów płciowych, śliną, a także drogą kropelkową i przez bezpośredni kontakt z zakażonym przedmiotem. Uznaje się, że większość osób jest nosicielem opryszczki wargowej. Już jedno objawowe zachorowanie sprawia, że wirus pozostaje w organizmie już na zawsze.
Opryszczka wargowa – objawy
Najczęściej występującą postacią kliniczną zakażenia HSV jest nadal opryszczka błony śluzowej jamy ustnej i skóry okolicy okołowargowej, wywoływana głównie przez wirusa HSV-1. Opryszczka wargowa może wystąpić jednorazowo, jednak przeważnie ma charakter nawrotowy. Z reguły nawroty wykazują już mniej nasilony przebieg i trwają krócej, przy czym dotyczą nawet do 40% osób zakażonych wirusem HSV-1.
Charakterystyczne objawy to:
- świąd, pieczenie i napięcie skóry w okolicy ust;
- małe, bolesne pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym w okolicy ust i nosa.
Po kilku dniach pęcherzyki pękają, tworząc nadżerki, z których może sączyć się wydzielina. Nadżerki zaczynają wysychać, zmieniając się w strupki. Muszą one odpaść samoistnie, ponieważ w innym razie zerwanie ich doprowadzi do utworzenia się ranek, a nawet blizn. Ciekawostka jest, że aktywację wirusa i pojawienie się objawów opryszczki wargowej w późniejszym czasie może wywołać osłabienie organizmu, stres lub ekspozycja twarzy na silne światło słoneczne.
Zobacz więcej na temat: Opryszczka na ustach.
Opryszczka narządów płciowych – objawy
Opryszczka narządów płciowych objawia się podobnie jak opryszczka wargowa, lecz lokalizacja zmian jest nieco inna, ponieważ dotyczy okolic intymnych. Początkowe objawy to świąd i pieczenie okolic intymnych, po czym w tym miejscu pojawiają się zmiany skórne w postaci pęcherzyków. Bolesne pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym mogą występować na wargach sromowych, prąciu, kroczu, pośladkach, a nawet udach. Po kilku dniach pękają, zmieniają się w nadżerki i strupki. W przypadku opryszczki narządów płciowych pojawić się mogą dodatkowo objawy ogólnoustrojowe, takie jak gorączka, bóle mięśni, powiększenie węzłów chłonnych, uczucie ogólnego rozbicia.
Opryszczka – leczenie
W leczeniu opryszczki zawsze stosuje się odpowiednie nawodnienie organizmu (woda stanowi podłoże dla wielu reakcji zachodzących w komórkach, także układu odpornościowego, co pozwala efektywniej zwalczać chorobę), probiotykoterapię, suplementację wzmacniającą odporność. Warto przyjmować witaminę C, olej z czarnuszki oraz Chlorellę, która wpływa na efektywne oczyszczanie organizm z toksyn. Dodatkowo istotne jest unikanie stresu i wysypianie się, stwarzając tym samym najlepsze warunki do walki z wirusem.
W przypadku opryszczki wargowej doraźnie stosować można okład z miodu. Miód pszczeli, podobnie jak czarnuszka siewna ma działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwzapalne, nie podrażniając przy tym ran w miejscu nadżerek. Wiele osób poleca kupno przeźroczystych plastrów do stosowania miejscowego, które nakleja się bezpośrednio na zmiany opryszczkowe. Można je zdobyć w każdej aptece. Dodatkowo dobre efekty daje miejscowe stosowanie maści przeciwwirusowych, również dostępnych w aptece.
Z kolei w przypadku opryszczki genitalnej podstawą jest unikanie kontaktów seksualnych aż do wyleczenia choroby, dbanie o higienę osobistą oraz farmakoterapia. Zastosowanie znajdują leki takie jak: Acyklowir, Walacyklowir i Famcyklowir, które pomagają zahamować rozwój wirusa i skrócić czas trwania objawów. Miejscowo stosuje się też maści.


Czarnuszka siewna (łac. Nigella sativa) to oryginalny, jakości premium produkt wykazujący wiele właściwości. Wykorzystywany jest m.in. przy zmienionej chorobowo skórze. Działa antygrzybicznie, przeciwwirusowo, antyalergicznie, przeciwwrzodowo, …
Zobacz tutaj ...

Olej z czarnuszki tłoczony na zimno, dzięki swoim właściwościom może pomóc w zwalczaniu wszelkiego rodzaju zmian skórnych. Chroni komórki organizmu przed wolnymi rodnikami co powoduje, że skóra wygląda młodziej …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Biało-Wójcicka E., Majewski S., Łoza K., Zakażenie wirusem opryszczki pospolitej – badanie ankietowe dotyczące wiedzy na temat infekcji wirusem opryszczki wśród osób w wieku 18–35 lat, Przegl Dermatol 2015, 102, 8–13.
- Lesiak A., Narbutt J., Kompleksowe leczenie opryszczki wargowej, Forum Dermatologicum 2017, Tom 3, nr 4, 147–151.
- Biało-Wójcicka E., Majewski S., Łoza K., Opryszczka genitalna – profilaktyka zakażeń wirusem opryszczki, Przegl Dermatol 2015, 102, 1–7.
Zostaw komentarz