Złote algi

Aktualizacja: 19 sierpnia 2022

Złote algi to mikroskopijne organizmy zwane fachowo Prymnesium parvum (P. parvum). Po raz pierwszy ich obecność potwierdzono w 1985 roku w zachodnim Teksasie, choć można spotkać źródła z lat 50. wskazujące na masową śmierć ryb przypominającą zgon wywołany przez złote algi. Złote algi są toksyczne nie tylko dla ryb, ale również dla mięczaków słodkowodnych, raków, płazów i innych zwierząt żyjących w wodzie i żywiących się glonami.

Złote algi – charakterystyka

Omawiane algi są prymitywnymi, szkodliwymi dla środowiska naturalnego glonami fotosyntetycznymi. Zawierają w swoim składzie chlorofil i nie mają wykształconych łodyg, liści czy korzeni (podobnie jak wszystkie inne gatunki alg). Zakwity tych glonów mogą powodować poważne problemy dla zasobów słodkiej i słonej wody. Złote algi wykazują zdolność do produkcji toksyn, które powodują m.in. śnięcie ryb. Występują na całym świecie, także w wodach śródlądowych.

To organizmy jednokomórkowe, posiadające owalny bądź elipsoidalny kształt. Ich długość wynosi maksymalnie 11 μm, natomiast szerokość około 6 μm. Posiada wypustki służące do przemieszczania się oraz dwa równe „ogony”. Złota alga ma również 2 chloroplasty w kształcie siodełka i w kolorze żółtozielonym lub oliwkowym. To organizmy wrażliwe na światło, dlatego na ogół unikają przebywania na powierzchni wody. Należy mieć to na uwadze pobierając próbki do badań.

Złote algi – toksyczność

Śmierć zwierząt wskutek zatrucia złotymi algami nie następuje natychmiast, zanim ona stanie się faktem może minąć kilka dni, tygodni, a nawet miesięcy. Pierwsze objawy obecności tych alg w zbiorniku wodnym można zauważyć po zmianie zabarwienia wody. Wskutek barwników robi się ona złota lub żółto-brązowa. Gdy jednocześnie wodę wzburzy silniejszy wiatr można zauważyć lekkie pienienie. P. parvum produkują toksyny (ogólnie zwane jako prymnezyny), które wpływają do organizmu zwierząt przez skrzela. Umierają wszystkie gatunki ryb, bez względu na ich wielkość czy nawyki. Jedynie owady wodne nie są podatne na działanie toksyn.

Szacuje się, że od momentu pierwszego zidentyfikowania złotych alg, jedynie na terenie kilku stanów Ameryki doszło do śmierci kilkudziesięciu milionów ryb. Martwe ryby po zatruciu złotymi algami przybierają charakterystyczny wygląd. Zwykle mają zakrwawione skrzela, płetwy i łuski, mogą być przy tym pokryte większą ilością śluzu.

Śmierć zwierząt następuje poprzez uszkodzenie przez toksyny przepuszczalności skrzeli, czyniąc zwierzęta podatne na wszelkie inne toksyny znajdujące się w wodzie. Skrzela tracą jednocześnie zdolność do wymiany wody i wchłaniania tlenu, zaś niszczenie krwinek czerwonych prowadzi do krwawień wewnętrznych i śmierci poprzez uduszenie.

Toksyczność dla ludzi

Nie ma żadnych naukowych badań potwierdzających toksyczność złotych alg w stosunku do człowieka. Mimo wszystko, ze względów bezpieczeństwa oraz mając na uwadze toksyczny efekt w stosunku do zwierząt, należy unikać kontaktu ze złotymi algami. Jednocześnie nie powinno się łowić czy zbierać zatrutych ryb lub zwierząt pochodzących ze zbiorników wodnych, w których znajdują się złote algi. Co więcej, przeciwwskazane jest nawet pływanie w takiej wodzie, jako że toksyny mogą przeniknąć przez uszkodzenia skórne czy fizjologiczne otwory ciała.

Złote algi – jak je usunąć?

Niestety, nie ma skutecznego sposobu na całkowite wyeliminowanie złotych alg z dużych zbiorników wodnych, takich jak morza czy większe rzeki. W przypadku mniejszych zbiorników wodnych sprawdza się dodanie do wody preparatów grzybobójczych. Zwłaszcza tych z siarczanem amonu, siarczanem miedzi czy nadmanganianem potasu. Preparaty te wpływają jednak niekorzystnie także na inne, ważne dla ekosystemu mikroorganizmy wodne.

Do innych metod eliminacji złotych alg zaliczamy między innymi wibracje ultradźwiękowe, stosowanie słomy jęczmiennej oraz probiotyków. Jednak mimo lepszego wpływu na środowisko naturalne, nie są one uznawane za odpowiednio skuteczne.

Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu
Chlorella w bardzo dokładny sposób oczyszcza organizm, pomaga w likwidacji zaparć, wspiera budowanie naturalnej odporności, wspomaga odmładzanie organizm, przyspiesza regenerację uszkodzonych tkanek, poprawia kondycję organizmu, dodaje sił witalnych, …
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Sallenave R., Toxic Golden Algae, College of Agricultural, Consumer and Environmental Sciences, 647/2010.
2. Sager D., Fries L., Singhurst L., Southard G. Guidelines for Golden Alga Prymnesium parvum Management Options for Ponds and Small Reservoirs (Public Waters) in Texas, 2007.
3. Korneva L., Solovyeva V., Golden Algae (Chrysophyta) in Plankton of the Volga River Reservoirs. Taxonomic Structure, Dynamics of Diversity, and Abundance, Inland Water Biology, 10/2017.