Integryny

Integryny należą do grupy cząsteczek adhezyjnych (CAM) i stanowią dużą rodzinę białek związanych z błoną komórkową. Odpowiadają za adhezję, rozpoznawanie oraz komunikację na drodze komórka-komórka, komórka-składowe macierzy komórkowej. Integryny odbierają i przekazują sygnały biochemiczne i mechaniczne przez błonę komórkową w obu kierunkach.

Cząsteczki adhezyjne (CAM)

Oddziaływania między komórkami oraz między komórką a składnikami macierzy zewnątrzkomórkowej zachodzą z udziałem cząsteczek, nazywanych komórkowymi cząsteczkami adhezyjnymi (CAM). Ponad 100 różnych, poznanych dotychczas cząsteczek sklasyfikowano w 5 rodzinach:

• selektyny;
• integryny;
• kadheryny;
• cząsteczki z nadrodziny immunoglobulin;
• cząsteczki CD44.

CAM uczestniczą :

• procesach embriogenezy i wzrostu narządów;
• migracji komórek;
• gojeniu się ran;
• krzepnięciu krwi;
• procesach zapalnych;
• procesie nowotworzenia.

Spośród tych związków ogromne znaczenie mają właśnie integryny.

Integryny – charakterystyka

Integryny są eterodimerycznymi glikoproteinami pełniącymi funkcję transbłonowych receptorów. Składają się z 2 łańcuchów α i β, które łącząc się ze sobą, tworzą 24 kombinacje różnych heterodimerów. Te łańcuchy są związane niekowalencyjnie. W ich łańcuchach znaleźć można dwuwartościowe jony niezbędne do prawidłowego funkcjonowania integryn. Każdy z jonów pełni inną funkcję. Jony Mn2+ i Mg2+ aktywują procesy adhezyjne, natomiast jony Ca2+ (w zależności od stężenia) mogą wpływać hamująco lub stymulująco. Wysokie stężenie jonów Ca2+ hamuje adhezję, z kolei ich niskie stężenie z optymalnym stężeniem jonów Mg2+ stymuluje połączenie ligandu z integryną.

Na występowanie integryn oraz ich aktywność wpływają rozmaite czynniki, które są aktywatorami lub inhibitorami. Należą do nich hormony, cytokiny, mediatory reakcji zapalnej, aktywne składniki układu dopełniacza, aktywne postacie tlenu, endotoksyny lub związki farmakologicznie czynne. Zmiana ekspresji receptorów integrynowych najczęściej odbywa się na poziomie transkrypcji.

Integryny – funkcje

Sygnały, które powstają wewnątrz komórki, prowadzą do zmian konformacyjnych cząsteczki i przejścia integryny w stan zdolny do wiązania ligandu. W znaczący sposób wpływają one na integralność wiązań cytoszkieletu i macierzy pozakomórkowej. Wyróżnia się integryny przyłączające lamininę, kolagen, leukocytarne, rozpoznające sekwencję peptydową. W zależności od rodzaju integryn ich funkcje mogą różnić się między sobą. Można jednak przedstawić je w skrócie następująco:

• warunkowanie przylegania komórek do podłoża;
• uczestnictwo w adhezji i agregacji trombocytów, a także tworzeniu kompleksów płytkowo-leukocytarnych;
• umożliwianie przechodzenia krwinek białych przez ścianę naczyń podczas toczących się stanów zapalnych;
• uczestnictwo w procesach mechanotransdukcji.

W rzeczywistości ich funkcje są znacznie bardziej rozległe, a ich obecność ma znaczenie praktycznie dla każdego narządu w organizmie człowieka. Przykładem jest choćby narząd wzroku. Integryny pełnią rolę w prawidłowym rozwoju oka i utrzymaniu homeostazy, jak również w rozwoju procesów patologicznych. W przypadku rogówkowego gojenia się ran z uszkodzonego nabłonka rogówki są uwalniane neutrofile i limfocyty, które docierają do miejsca urazu. Migracja neutrofili zależy od integryn. Z kolei delecja integryny β1 soczewki wywołuje małoocze jako konsekwencja apoptozy komórek nabłonka soczewki i rozpadu włókien soczewki.

Integryny w onkologii

W ostatnich latach coraz intensywniej analizuje się związek integryn z procesami nowotworzenia. Związki te pełnią kluczową rolę w procesie angiogenezy, czyli tworzenia nowych naczyń włosowatych na bazie już istniejących naczyń krwionośnych. Angiogenezę obserwuje się w wielu stanach chorobowych, jednak niewątpliwie, z punktu widzenia patologii, najistotniejszą rolę odgrywa ona w procesach rozrostowych. Uważa się, że wzrost nowotworu nie jest możliwy bez równoległego rozwoju naczyń krwionośnych. Specjaliści tworzą więc leki będące antagonistami integryn, które pozwoliłyby na zahamowanie rozwoju raka.

Spirulina w tabletkach (100% naturalna)
Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...

Spirulina w proszku (100% naturalna)
Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Kwiatkowski P., Godlewski J., Śliwińska-Jewsiewicka A., Kmieć Z., Cząsteczki adhezyjne w procesie nowotworzenia i przerzutowania, Pol. Ann. Med., 16/2009.
2. Dziankowska-Bartkowiak B., Żebrowska A., Erkiert-Polguj A., Wągrowska-Danilewicz M., Sysa-Jędrzejowska A., Waszczykowska E., Wybrane selektyny i integryny w zmianach skórnych twardziny układowej, Postępy Dermatologii i Alergologii Polskiej, 6/2007.
3. Żaworonek J., Żelazowska-Rutkowska B., Bryl A., Mrugacz M., Cylwik B., Rola integryn w schorzeniach narządu wzroku, Klinika Oczna, 120/2018.
4. Rolski J., Niemiec M., Inhibitory integryn w leczeniu nowotworów, Współczesna Onkologia, 12/2008.