Choroba Ménétriera

Choroba Ménétriera to niezwykle rzadka choroba żołądka, polegająca na nadmiernym przerostowym rozroście fałdów błony śluzowej, prowadzącym do powstania olbrzymich fałdów w obrębie trzonu i dna żołądka. Diagnostyką i leczeniem zajmuje się z reguły lekarz gastroenterolog, lecz nierzadko we współpracy z innymi specjalistami. To zjawisko jest wyjątkowo rzadkie, występuje u mniej niż 1 na 200 000 osób.

Spis treści

Choroba Ménétriera – przyczyny
Choroba Ménétriera – objawy
Diagnostyka choroby Ménétriera
Choroba Ménétriera – leczenie

Choroba Ménétriera – przyczyny

Chorobę Ménétriera zalicza się do grona schorzeń idiopatycznych, czyli nie ma jednej, jasno określonej przyczyny jej występowania. Na przestrzeni lat, pomimo badań i obserwacji, nie udało się ustalić, co ją wywołuje. Wyszczególnia się jednak wiele czynników ryzyka, a są nimi przede wszystkim:

czynniki genetyczne i immunologiczne – w rozwoju choroby Ménétriera prawdopodobnie uczestniczą zaburzenia regulacji układu immunologicznego oraz predyspozycje genetyczne;
infekcje wirusowe i infekcje bakteryjne – u dzieci choroba często pojawia się po zakażeniu wirusem cytomegalii (CMV), natomiast u pacjentów dorosłych obserwuje się możliwy związek z Helicobacter pylori;
nadmierna aktywność TGF-α (transformującego czynnika wzrostu alfa) – ten czynnik wzrostu pobudza receptory EGFR w błonie śluzowej żołądka, co prowadzi do nadmiernej proliferacji komórek i przerostu fałdów;
czynniki środowiskowe – mogą odgrywać rolę w rozwoju choroby, jednak brak jest na to jednoznacznych dowodów.

Poznanie przyczyn choroby Ménétriera ma kluczowe znaczenie, ponieważ wiąże się ona z ryzykiem rozwoju nowotworu żołądka, jednak niestety nie jest to tak proste. Wymagane są dalsze badania nad jej etiopatogenezą.

Choroba Ménétriera – objawy

Charakterystyczne objawy choroby Ménétriera to przede wszystkim:

ból w nadbrzuszu – najczęściej przewlekły, nasilający się po posiłkach;
nudności i wymioty – mogą być uporczywe i prowadzić do odwodnienia;
biegunka – częsta, wodnista, związana z zaburzeniami wchłaniania;
utrata masy ciała – postępująca, wynikająca z przewlekłych dolegliwości i utraty apetytu;
obrzęki – spowodowane hipoproteinemią (utrata białka przez błonę śluzową żołądka);
osłabienie i zmęczenie – konsekwencja niedożywienia i niedoboru białka;
krwawienia z przewodu pokarmowego – rzadziej, ale mogą wystąpić.

Objawy tej choroby w większości przypadków są dość niespecyficzne, ponieważ przypominają inne choroby przewodu pokarmowego (np. chorobę wrzodową, raka żołądka), co utrudnia rozpoznanie. Bywają też mocno bagatelizowane, zwłaszcza gdy mają mniejszą intensywność lub tendencję do samoistnego ustępowania (okresy remisji). Dodatkowo podkreśla się, że objawy są przewlekłe i postępujące. W przypadku pacjentów dorosłych choroba rozwija się latami, u dzieci najczęściej ma charakter przejściowy.

Zobacz również: Spirulina a rak.

Diagnostyka choroby Ménétriera

Poza wywiadem zdrowotnym spore znaczenie w rozpoznaniu choroby ma gastroskopia (endoskopia górnego odcinka przewodu pokarmowego). To zdecydowanie w tym przypadku najważniejsze badanie, które pozwala uwidocznić olbrzymie, pogrubiałe fałdy błony śluzowej żołądka. W jego trakcie pobiera się biopsję do oceny histopatologicznej. W obrazie mikroskopowym widać natomiast rozrost komórek nabłonka gruczołowego oraz zmniejszoną liczbę komórek okładzinowych i głównych. Uzupełnieniem mogą być inne badania, takie jak na przykład:

tomografia komputerowa;
rezonans magnetyczny;
USG jamy brzusznej.

Wyżej wymienione badania jednak nie stanowią złotego standardu diagnostycznego tej choroby. Choroba Ménétriera musi być odróżniona od nowotworu żołądka, chłoniaka żołądka, chorób zapalnych błony śluzowej (np. przerostowe zapalenie błony śluzowej żołądka). Najważniejsze znaczenie w tym obszarze ma badanie histopatologiczne, które pozwala wykluczyć nowotwór.

Zobacz również: Dieta na zapalenie żołądka.

Choroba Ménétriera – leczenie

Leczenie choroby Ménétriera jest trudne, ponieważ nie ma jednej skutecznej terapii przyczynowej przez wzgląd na brak znajomości przyczyn choroby. Wykorzystuje się głównie leczenie objawowe, a w ciężkich przypadkach konieczna bywa operacja usunięcia żołądka (gastrektomia). Leczenie objawowe obejmuje natomiast farmakoterapię i modyfikację stylu życia. W farmakoterapii zastosowanie znajdują leki obniżające wydzielanie kwasu żołądkowego (np. inhibitory pompy protonowej), zaś dodatkowo warto wprowadzić dietę bogatobiałkową, która kompensuje utratę białka przez błonę śluzową żołądka oraz suplementację elektrolitów i witamin w przypadku ich niedoborów potwierdzonych badaniami krwi.

W skrajnych przypadkach konieczne bywa leczenie chirurgiczne, czyli gastrektomia całkowita lub częściowa. Zabieg usuwa źródło problemu, ale wiąże się z koniecznością trwałej zmiany stylu życia i diety.

Polecane produkty

Spirulina bioalgi - kompletne wzmocnienie i oczyszczenie organizmu
Hodowla Spiruliny bioalgi mieści się na Tajwanie, wysoko w górach, w miejscu stałego nasłonecznienia (śr. temp. to 25 st. C). Nie naraża to na stres oksydacyjny komórek Spiruliny. Dlatego zachowuje ona bardzo wysokie stężenie składników odżywczych
Zobacz tutaj ...

Spirulina + Chlorella – naturalne oczyszczanie organizmu
Chlorella w bardzo dokładny sposób oczyszcza organizm, pomaga w likwidacji zaparć, wspiera budowanie naturalnej odporności, wspomaga odmładzanie organizm, przyspiesza regenerację uszkodzonych tkanek, poprawia kondycję organizmu, dodaje sił witalnych, …
Zobacz tutaj ...

Chlorella w tabletkach z rozerwaną ścianą komórkową
Chlorella posiada właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne nie wpływając przy tym na florę fizjologiczną. Bardzo dokładnie usuwa toksyny z organizmu …
Zobacz tutaj ...