Wawrzyn szlachetny

Aktualizacja: 26 kwietnia 2024

Wawrzyn szlachetny (łac. Laurus nobilis) nazywany jest również laurem, a jego liście (znane pod nazwą liście laurowe) stanowią jedną z najchętniej wykorzystywanych przypraw kuchni polskiej. Dziko przypuszczalnie występuje tylko w Azji Mniejszej, choć z powodzeniem i bez problemu uprawiać go można w różnych strefach klimatycznych. 

Wawrzyn szlachetny – charakterystyka

Wawrzyn szlachetny jest krzewem należącym do rodziny wawrzynowatych. Stanowi roślinę wiecznie zieloną i choć zalicza się ją do krzewów, może osiągać wysokość nawet 10 m. Jego żywotność wynosi 100 lat i niekiedy więcej. To wyjątkowa roślina ceniona zwłaszcza ze względu na aromatyczne liście bogate w składniki biologicznie aktywne. Mają kształt lancetowaty, do 3 cm szerokości i 10 cm długości. Owoce rośliny stanowią ciemne jagody, choć nie są one aż tak znane i rozpowszechnione w gastronomii. Wawrzyn szlachetny jest zarówno rośliną ozdobną, jak i wykorzystywaną w celach kulinarnych.

Wawrzyn szlachetny preferuje stanowiska nasłonecznione, bez nadmiernego zacienienia. Najlepiej rośnie na glebach żyznych i przepuszczalnych, o pH 6,5-7,5. Należy go podlewać raz na 1-2 tygodnie w sposób systematyczny, jednak między kolejnymi podlewaniami należy upewnić się, że gleba i korzenie są całkowicie suche. W innym razie korzenie mają tendencję do gnicia. Choć dobrze znosi krótkotrwałe spadki temperatury poniżej 0°C (a w niektórych sytuacjach nawet do -10°C), to dłuższe okresy mrozu są dla niego zabójcze. Należy zimować roślinę w pomieszczeniach zamkniętych, w których panuje temperatura 2-4°C.

Wawrzyn szlachetny to roślina o niezwykle bogatej historii. Znana była już w starożytnym Rzymie, gdzie wieńcem laurowym przyozdabiano głowy zwycięzców igrzysk i olimpiad. Zgodnie ze starodawnymi wierzeniami, liście laurowe miały chronić budynek przed piorunami i żywiołami, dlatego chętnie przyozdabiano nimi także ściany i pomieszczenia. Od wieków przypisywano tej roślinie moc oczyszczającą i traktowano jako symbol pokuty.

Liście laurowe – skład

Liść laurowy może mieć smak od ostrego do gorzkiego, natomiast suszony wydziela ciepłą, ziołową, korzenną woń. Dlatego znajduje szerokie zastosowanie w kuchni, zwłaszcza do dań mięsnych, jednogarnkowych i zup. Wiele osób nie wyobraża sobie polskiego rosołu z kury bez dodatku kilku liści laurowych. Przyprawa ta idealnie współgra z zielem angielskim i pieprzem ziołowym, dlatego zwykle łączy się je ze sobą. Liście laurowe mają cenny skład, w którym wyróżnić należy:

• żywice;
• związki azotowe;
• wapń, żelazo, potas, magnez, cynk i inne minerały;
• geraniol;
• terpeny;
• witaminę A, witaminę C i witaminy z grupy B;
• pektyny;
• bioflawonoidy;
• kwas foliowy;
• garbniki.

Wykazują więc wszechstronne właściwości prozdrowotne.

Wawrzyn szlachetny – właściwości zdrowotne

Liście laurowe pochodzące z wawrzynu szlachetnego znane są głównie jako produkt o działaniu oczyszczającym (detoksykującym), moczopędnym, napotnym. Wspomagają procesy trawienne, dlatego zaleca się dodawanie ich do dań ciężkostrawnych, tłustych i mięsnych. Ze względu na bogactwo antyoksydantów wprowadzenie tej przyprawy do swojej kuchni może wpływać na zwiększenie odporności, poprawę samopoczucia i podaż energii. Wawrzyn szlachetny to roślina ceniona także w ziołolecznictwie. Przyrządza się z niej napary i wywary, które następnie stosowane są przy określonych problemach zdrowotnych. Działanie naparów i wywarów określa się w skrócie jako następujące:

• wspieranie czynności wątroby, w tym działanie żółciopędne;
• poprawa trawienia i łagodzenie bólów brzucha związanych z przejedzeniem się;
• łagodzenie bólu stawów i zapalenia stawów;
• łagodzenie objawów przeziębienia i grypy, zwłaszcza chrypki, suchego kaszlu, kataru;
• przeciwdziałanie infekcjom dziąseł (stosując je w formie płynu do płukania jamy ustnej).

W medycynie alternatywnej wawrzyn szlachetny wykorzystuje się do wspierania terapii podstawowej chorób takich jak cukrzyca, grzybica, trądzik, łupież czy łuszczyca. Należy jednak zaznaczyć, że wciąż brak jest badań klinicznych rzeczywiście potwierdzających skuteczność wykorzystania tej rośliny w lecznictwie.

Wawrzyn szlachetny można stosować nie tylko jako produkt spożywczy, ale również środek do użytku zewnętrznego. Ostudzone napary używane jako płukanki do włosów wzmacniają ich kondycję i przeciwdziałają nadmiernemu wypadaniu. Z kolei w formie wcierek do włosów mogą oczyszczać skórę głowy i zmniejszać łupież. Napary i wywary aplikowane punktowo na skórę (za pomocą wacika kosmetycznego) zmniejszają wypryski i odkażają.

Koenzym Q10 (100 mg) bioalgi
Koenzym Q10, który Państwu oferujemy pozyskiwany jest przy użyciu naturalnego procesu fermentacji. Jest to czysty izomer trans, w 100% naturalny i identyczny jak Koenzym Q10 występujący w naszym organizmie, dzięki czemu bardzo wysokiej biodostępności.
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Znaczenie i właściwości lauru (wawrzyn szlachetny), październik 2018.
2. Foret R., Alchemia ziół i przypraw, Wydawnictwo Vital, Białystok 2018.
3. Drozd J., Wczoraj i dziś ziołolecznictwa, Przegląd Medyczny Uniwersytetu Rzeszowskiego i Narodowego Instytutu Leków w Warszawie, 2/2012.