Sucha skóra

Aktualizacja: 11 czerwca 2025

Sucha skóra to patologiczny stan opisywany w dermatologii oraz kosmetologii, odnoszący się do nadmiernego złuszczania się naskórka wraz z szorstkością struktury skóry. Taki rodzaj skóry może stać się znacznie problematyczny, ponieważ ma tendencję do stanów zapalnych, pękania naskórka oraz zaczerwienień. Wymaga on szczególnej pielęgnacji, polegającej zwłaszcza na intensywnym nawilżaniu i regeneracji oraz na przywracaniu właściwej funkcji bariery lipidowej.

Jak wygląda sucha skóra?

Sucha skóra jest objawem towarzyszącym zarówno wielu dermatozom, jak i problemem kosmetycznym, dotyczącym osób zupełnie zdrowych, w szczególności po 60. roku życia, a nierzadko nawet znacznie wcześniej. Sucha, łuszcząca się skóra jest podatna na wszelkie bodźce fizyczne (mróz, wiatr, promieniowanie UV) i chemiczne (detergenty, woda, niektóre składniki kosmetyków). Dość łatwo ulega podrażnieniu, wykazuje skłonność do wyprysku, a uszkodzenia mechaniczne w następstwie drapania się mogą doprowadzić do wtórnej infekcji bakteryjnej.

Niewłaściwa lub niedostateczna pielęgnacja suchej skóry przyczynia się znacząco do jej przyśpieszonego starzenia. Sucha skóra może być problemem przejściowym, zależnym od działania niekorzystnych czynników środowiska lub stałym, nierzadko uwarunkowanym genetycznie.

W zdecydowanej większości przypadków sucha skóra objawia się jednak wyłącznie nadmiernym łuszczeniem się naskórka, zwłaszcza w okolicach nosa, policzków, a także między brwiami i w brwiach. Jeśli jednocześnie ma tendencję do błyszczenia się i nadmiernej produkcji sebum w tak zwanej strefie T, mówimy o skórze mieszanej. Skóra sucha bardzo często jest szara, matowa, pozbawiona blasku. W jej przebiegu obserwuje się worki i cienie pod oczami, ziemiste zabarwienie. Taka skóra wygląda raczej na niezdrową, a wszelkie zmarszczki mimiczne tworzą się szybciej i są mocniej wyrażone.

Sucha skóra – przyczyny

Przyczyny suchej skory dzieli się na wewnątrzpochodne oraz zewnątrzpochodne. W pierwszej grupie znajdują się następujące czynniki ryzyka:

• uwarunkowania genetycznie i dziedziczone lub wrodzone zaburzenia rogowacenia i czynności naskórka (w tym np. atopowe zapalenie skóry, łuszczyca, uogólnione zaburzenia rogowacenia, np. rybia łuska);
• stany przebiegające z zaburzonym wydzielaniem potu i łoju (np. łupież suchy, dysplazja ektodermalna, AIDS, stwardnienie rozsiane i inne choroby czy zaburzenia neurologiczne);
• choroby ogólnoustrojowe (np. cukrzyca, przewlekła niewydolność nerek, niedoczynność tarczycy, nowotwory narządów wewnętrznych);
• odwodnienie organizmu (gorączka, leki moczopędne, obniżona podaż wody, biegunka, wymioty);
• chronologiczne (endogenne) starzenie się skóry.

Czynnikami ryzyka zewnątrzpochodnymi są natomiast między innymi:

• uwarunkowania klimatyczne (przewlekła ekspozycja skóry na promienie UV, wiatr, wysokie i bardzo niskie temperatury powietrza);
• czynniki środowiskowe (klimatyzacja, światło jarzeniowe);
• czynniki zawodowe (narażenie w miejscu pracy na substancje toksyczne, alergizujące, czynniki infekcyjne);
• niewłaściwe lub źle dobrane nawyki pielęgnacyjne (gorące kąpiele, silnie odtłuszczające mydła, detergenty);
• miejscowe lub ogólne stosowanie niektórych leków;
• niedobory pokarmowe, zwłaszcza niedobór cynku, witaminy A oraz witamin z grupy B.

Do wystąpienia suchej skóry mogą predysponować więc zarówno takie czynniki, na które mamy realny wpływ, jak i te niemożliwe do własnoręcznego zmieniania. Przy właściwej pielęgnacji skóry oraz dobrych nawykach w dużej mierze możemy jednak przeciwdziałać problemom dermatologicznym i wspierać kondycję swojej skóry.

Zobacz również: Choroby skórne.

Pielęgnacja skóry suchej

W pielęgnacji skóry suchej szczególne znaczenie mają następujące czynniki:

• ograniczenie nadmiernego kontaktu z wodą (szczególnie gorącą), przy czym rekomendowane są kąpiele z dodatkiem różnorodnych naturalnych olejów tłoczonych na zimno;
• unikanie wysuszających mydeł, silnych detergentów, soli do kąpieli, kosmetyków zawierających alkohol;
• systematyczna, odpowiednio częsta (nawet 2 razy w ciągu dnia) aplikacja emolientów, co ma znaczenie zwłaszcza zimą;
• unikanie zbyt częstych ekspozycji na światło słoneczne (np. solarium), stosowanie preparatów fotoochronnych przed wyjściem na znaczne słońce;
• nawilżanie powietrza w miejscach, w których często przebywamy, np. w biurze w pracy lub w domu;
• systematyczne stosowanie kosmetyków z dodatkiem witaminy C, alfa-hydroksykwasów lub retinolu.

Jeśli sucha skóra jest konsekwencją chorób dermatologicznych, podejmuje się przede wszystkim leczenie choroby pierwotnej. Najlepiej, aby było to pod okiem dermatologa i kosmetologa. Skóra sucha wymaga szczególnej pielęgnacji, opartej głównie na nawilżaniu i regeneracji. Można posiłkować się również profesjonalnymi zabiegami kosmetologicznymi wykonywanymi w gabinetach kosmetycznych (na przykład takimi jak mikrodermabrazja czy mezoterapia igłowa).

Kolagen do picia na stawy i skórę
Kolagen bioalgi to aż 97% hydrolizowanego kolagenu o wysokiej biodostępności. Opatentowana formuła przyczynia się do łagodzenia objawów istniejących już chorób stawów, a dodatkowo uzupełnia niedobory kolagenu w organizmie. Wpływa też na stan skóry …
Zobacz tutaj ...

Kapsułki z kwasem hialuronowym
Kwas hialuronowy decyduje nie tylko o jędrnej i gładkiej skórze, ale także jest głównym składnikiem płynu stawowego i pełni funkcję „smaru” przy wykonywaniu ruchu redukując ból w stawach. Jego głównym zadaniem jest regulacja zawartości wody w przestrzeni
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Wojnowska D., Chodorowska G., Juszkiewicz-Borowiec M., Postępy Dermatologii i Alergologii, 2/2003.
2. Kołodziejczak A., Kosmetologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2019.