Łysienie androgenowe u kobiet

Aktualizacja: 18 września 2025

Łysienie androgenowe u kobiet to uciążliwa, przewlekła przypadłość mocno wpływająca na własne poczucie estetyki oraz pewność siebie. To najczęstsza forma przewlekłej utraty włosów u dorosłych kobiet w tak znacznych ilościach. Choć problem ten kojarzy się głównie z mężczyznami, dotyczy też kobiet – zwłaszcza po 30. roku życia i w okresie menopauzy. Warto rozpoznać go na wczesnych etapach, aby możliwie jak najszybciej wdrożyć optymalne leczenie.

Łysienie androgenowe u kobiet – przyczyny

Etiologia łysienia androgenowego, zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet, jest wieloczynnikowa, jednak najważniejszą rolę przypisuje się predyspozycji genetycznej. Na przestrzeni lat udowodniono, że podstawowym procesem patogenetycznym jest miniaturyzacja mieszków włosowych w okolicach androgenozależnych, mediowana przez androgeny. W patogenezie łysienia androgenowego uczestniczą ponadto procesy zapalne i wiele cytokin, jednak ich rola nie została dokładnie poznana.

Czynnikami ryzyka inicjującymi lub nasilającymi objawy u osób predysponowanych genetycznie są przede wszystkim: czynniki środowiskowe (ekspozycja na promieniowanie UV, zanieczyszczenie środowiska, narażenie na chemiczne czynniki drażniące, zaburzenia mikrobiomu skóry owłosionej) i styl życia (np. nikotynizm), ponieważ stymulują one produkcję wolnych rodników i mogą mieć dodatkowy wpływ na nasilenie choroby.

Zobacz również: Hormony a wypadanie włosów.

Łysienie androgenowe u kobiet – objawy

Każdy przypadek podejrzenia łysienia androgenowego u kobiet wymaga dokładnej diagnostyki różnicowej, szczególnie z łysieniem telogenowym, które w początkowych etapach może dawać bardzo podobne objawy. Charakterystyczne dla mężczyzn cofanie się linii czołowej owłosienia u kobiet pojawia się niezwykle rzadko – częściej obserwuje się przerzedzenie włosów w okolicy ciemieniowej przy zachowanej linii czołowej.

Istotnym elementem diagnostyki jest również odróżnienie tego schorzenia od łysienia czołowego bliznowaciejącego. Podstawowym mechanizmem prowadzącym do przerzedzenia włosów jest miniaturyzacja mieszków włosowych – skrócenie fazy anagenu powoduje ograniczenie wzrostu włosów, aż do ich przekształcenia w cienkie, krótkie włosy meszkowe.

W takich sytuacjach warto rozważyć wdrożenie terapii wspierających kondycję mieszków włosowych oraz uzupełniających dietę w niezbędne witaminy i minerały, takie jak biotyna, cynk, żelazo, witamina D, witamina E czy witaminy z grupy B. Ich obecność sprzyja prawidłowej keratynizacji, wspiera mikrokrążenie skóry głowy i pomaga utrzymać włosy w dobrej kondycji, co przekłada się na ich jakość i gęstość.

Zobacz również: Spirulina + cynk.

Diagnostyka łysienia androgenowego u kobiet

U kobiet z łysieniem androgenowym ocenę kliniczną i wywiad zdrowotny należy uzupełnić o trichoskopię, natomiast w przypadkach podejrzenia współistnienia łysienia telogenowego badania laboratoryjne i trichogram. W razie wątpliwości diagnostycznych rekomenduje się wykonanie dokładnej oceny histopatologicznej biopsji z owłosionej skóry głowy w korelacji z obrazem trichoskopowym. Trichoskopię można wykonać za pomocą dermoskopu ręcznego lub wideodermoskopu. Najczęściej zajmuje się tym dermatolog, choć ostatnimi czasy rośnie popularność trychologów w diagnostyce i leczeniu chorób skóry głowy. Jako punkt odcięcia dla rozpoznania łysienia androgenowego w przypadku kobiet przyjęto stosunek włosów terminalnych do meszkowych 4:1, natomiast dla przewlekłego łysienia telogenowego stosunek ten wynosi 8:1.

Łysienie androgenowe u kobiet – leczenie

Złotym standardem leczenia łysienia androgenowego pozostają leki. W Polsce u kobiet i mężczyzn stosuje się roztwory minoksydylu w stężeniu 2% i 5%, natomiast u mężczyzn dodatkowo zarejestrowano finasteryd w dawce 1 mg. Istnieją także inne preparaty, których skuteczność bywa potwierdzana zarówno przez lekarzy, jak i pacjentów, jednak nie zostały one oficjalnie zarejestrowane w terapii tego schorzenia.

Zobacz również: Olej z czarnuszki na wypadające włosy.

Farmakoterapię można uzupełniać innymi metodami wspierającymi odrost włosów. Najlepiej przebadane i przynoszące obiecujące efekty to iniekcje osoczem bogatopłytkowym, laseroterapia niskoenergetyczna oraz mikronakłuwanie. U części pacjentów zadowalającym rozwiązaniem okazuje się przeszczep włosów, który obecnie wykonywany jest w technice przeszczepu pojedynczych jednostek włosowo-łojowych pobieranych z okolicy potylicznej. Należy jednak pamiętać, że jest to metoda inwazyjna i najdroższa spośród dostępnych form leczenia.

Suplementacja

Uzupełniającą częścią terapii łysienia androgenowego u kobiet może być odpowiednio dobrana suplementacja. Choć nie zastąpi ona leczenia farmakologicznego, odgrywa istotną rolę w dostarczaniu składników niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania mieszków włosowych i cyklu wzrostu włosa. Najczęściej rekomenduje się:

• biotynę – wspiera syntezę keratyny, wpływa na elastyczność i grubość włosów;
• cynk – reguluje pracę gruczołów łojowych i uczestniczy w podziałach komórkowych;
• żelazo – jego niedobory są częstą przyczyną nasilonego wypadania włosów;
• witaminę D – wpływa na proliferację i różnicowanie keratynocytów;
• witaminy z grupy B – wspomagają metabolizm komórkowy i zdrowie skóry głowy;
• kwasy Omega 3 – działają przeciwzapalnie, poprawiając mikrokrążenie i odżywienie mieszków włosowych.

Naturalnym źródłem wielu z tych składników są suplementy oparte na algach (np. Spirulina, Chlorella), które oprócz witamin i minerałów dostarczają również białka oraz antyoksydanty wspomagające regenerację tkanek. Ich regularne stosowanie może pozytywnie wpływać na jakość i gęstość włosów, szczególnie w połączeniu z leczeniem i zdrową dietą.

Naturalny olej z czarnuszki egipskiej – 100% oryginalny
Czysty olej z czarnuszki egipskiej bioalgi z naturalnym kompleksem Omega 3‑6‑9. Tłoczony na zimno. Wspomaga pracę układu nerwowego i układu trawiennego, wspiera odporność, kondycję skóry, włosów, …
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Brzezińska-Wcisło L., Rakowska A., Rudnicka L., Bergler-Czop B., Czuwara J., Maj J., Olszewska M., PlacekW., Reich A., Zegarska B., Łysienie androgenowe kobiet i mężczyzn. Rekomendacje diagnostyczno-terapeutyczne Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego, Przegl Dermatol 2018, 105, 1–18.
2. Kowalska-Olędzka E., Szmurło A., Ciechanowicz P., Walecka I., Łysienie androgenowe – etiopatogeneza, diagnostyka i aktualne metody leczenia, Dermatologia po Dyplomie, 5/2020.