Aktualizacja: 29 września 2025
Depresja poporodowa to jedno z najczęściej występujących zaburzeń psychicznych u kobiet po urodzeniu dziecka. Może pojawić się już w pierwszych dniach połogu, ale zdarza się, że rozwija się dopiero po kilku miesiącach. Charakteryzuje się obniżonym nastrojem, utratą energii, poczuciem bezradności i brakiem radości z macierzyństwa. Wpływa nie tylko na samopoczucie kobiety, ale także na relacje z dzieckiem i najbliższym otoczeniem. Nieleczona może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych i stanowić zagrożenie zarówno dla matki, jak i dla niemowlęcia. Dlatego szybkie rozpoznanie objawów oraz podjęcie odpowiedniej terapii ma kluczowe znaczenie, ponieważ pozwala odzyskać równowagę psychiczną i cieszyć się pierwszymi miesiącami rodzicielstwa. W procesie wychodzenia z depresji dużą rolę odgrywa nie tylko pomoc specjalisty, ale również wsparcie bliskich, zdrowy styl życia i odpowiednia dieta, uzupełniona o kluczowe składniki odżywcze, takie jak kwasy Omega 3, witamina D czy magnez, które wspierają układ nerwowy i ogólną regenerację organizmu.
Spis treści
Depresja poporodowa – przyczyny
Zaobserwowano, że współczesne kobiety wykazują mniejszą odporność na konsekwencje trudności emocjonalnych niż w poprzednich pokoleniach. Nie zidentyfikowano jednak jednoznacznych przyczyn występowania emocjonalnych zaburzeń poporodowych – są one bardzo złożone. Zaburzenia psychiczne występujące po porodzie to w większości zaburzenia afektywne. Występują one 2-krotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn, zwłaszcza w okresie rozrodczym, w tym podczas ciąży, porodu i połogu.
Nagle zupełnie zmieniona sytuacja po powrocie do domu z dzieckiem często je przerasta. Ogólne rozbicie po porodzie, problemy z laktacją, płaczące dziecko, brak odpoczynku, mogą przyczynić się do rozwoju choroby, jaką jest depresja poporodowa. Nie pomagają również nagłe i intensywne zmiany zachodzące w gospodarce hormonalnej, a jak udowodniono, poziom hormonów ma kluczowy wpływ na samopoczucie czy sposób zachowywania się. Warto podkreślić, że depresja poporodowa może wystąpić także u kobiet mających wsparcie w bliskich osobach.
Zobacz również: Jak poprawić laktacje?
Depresja poporodowa – objawy
Depresja poporodowa to zaburzenie o umiarkowanym lub ciężkim nasileniu pojawiające się z reguły 2-3 tygodnie po porodzie. W niektórych przypadkach początek zaburzenia stwierdza się 4-5 miesięcy po porodzie w związku z występującą wówczas niedoczynnością tarczycy. Epizod trwa zazwyczaj około 3-9 miesięcy, jednak gdy choroba nie jest leczona, u 25% kobiet jeszcze rok po porodzie stwierdza się jej objawy.
Do grona charakterystycznych objawów depresji poporodowej zaliczyć można:
- bogatą, niekiedy teatralną na pokaz ekspresję przygnębienia z płaczliwością, częstymi skargami na nieznośny smutek czy zmęczenie;
- wysoki poziom lęku z atakami paniki, agorafobią;
- nadmierną i nieadekwatną troskę o zdrowie własne i dziecka;
- natrętne myśli (przykładowo związane ze zrobieniem krzywdy dziecku);
- myśli samobójcze;
- trudności z koncentracją;
- zaburzenia snu (zwykle trudności z zaśnięciem);
- poczucie nieudolności i nieodpowiedzialności w opiece nad dzieckiem;
- przekonanie o małej atrakcyjności.
Nie należy mylić depresji poporodowej z psychozą poporodową. Ten drugi problem manifestuje się zwłaszcza obrazem maniakalnym, rzadziej przypomina epizod mieszany lub schizofrenię. Ma nagły, gwałtowny początek, a jej wczesne objawy to: bezsenność, a nawet brak snu przez kilka kolejnych dni, brak odczuwania głodu, pobudzenie, drażliwość, dysforia, unikanie kontaktów z dzieckiem, niepodejmowanie opieki nad dzieckiem.
Depresja poporodowa – leczenie
Pewnym jest, że depresja poporodowa wymaga leczenia. Najskuteczniejszym, przyczynowym rozwiązaniem jest psychoterapia prowadzona systematycznie pod okiem doświadczonego psychoterapeuty. Obowiązkowe jest też wsparcie najbliższych oraz okazanie zrozumienia i odciążenie w obowiązkach. W psychoterapii prym wiedzie nurt poznawczo-behawioralny, który pomaga zmienić negatywne schematy myślenia i zachowania oraz wspiera pracę nad budowaniem pewności siebie, radzeniem sobie z lękiem i winą.
Jeśli to konieczne, lekarz podejmuje decyzję o wdrożeniu farmakoterapii, co u kobiet po porodzie budzi wiele wątpliwości. Zazwyczaj nie chcą one rezygnować z karmienia piersią, nie godząc się też na przyjmowanie leków w przekonaniu, że mogą one zaszkodzić dziecku. W przypadku konieczności stosowania leku przeciwdepresyjnego należy unikać karmienia dziecka w czasie, gdy osiąga on największe stężenie w osoczu (2-3 godziny po podaniu leku).
Uzupełnieniem działań jest natomiast starannie dobrana suplementacja, aktywność fizyczna, odpoczynek i dieta. Dieta powinna być bogata w kwasy tłuszczowe Omega 3, kwas foliowy, witaminę B12, cynk, selen i żelazo. Odpowiedni sposób żywienia jest bardzo dobrym elementem profilaktyki zdrowotnej – zapewnia dobrostan zarówno psychiczny, jak i fizyczny.


Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...

Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Małus A., Szyluk J., Galińska-Skok B., Konarzewska B., Występowanie depresji poporodowej a jakość relacji w związku, Psychiatr. Pol. 2016; 50(6): 1135–1146.
- Kaźmierczak M., Gebuza G., Gierszewska M., Zaburzenia emocjonalne okresu poporodowego, Problemy Pielęgniarstwa 2010; 18 (4): 503–511.
- Maliszewska K., Preis K., Terapia depresji poporodowej – aktualny stan wiedzy, Ann. Acad. Med. Gedan. 2014, 44, 105-111.
Zostaw komentarz