Preeklampsja (inaczej: stan przedrzucawkowy) to niebezpieczne powikłanie ciąży związane z błędną implantacją naczyń krwionośnych podczas tworzenia się łożyska we wczesnym etapie ciąży. Problem dotyczy do 5% kobiet ciężarnych (głównie tych w pierwszej ciąży) i jest bezpośrednim zagrożeniem życia płodu.
Spis treści
Preeklampsja – czynniki ryzyka
Preeklampsję definiuje się jako nadciśnienie tętnicze diagnozowane po 20. tygodniu ciąży, któremu towarzyszy białkomocz. Dotyczy głównie kobiet zdrowych w pierwszej ciąży, dlatego jest dość specyficznym problemem zdrowotnym. Dodatkowymi czynnikami ryzyka stanu przedrzucawkowego są:
- choroby nerek;
- nadciśnienie tętnicze przed zajściem w ciążę;
- cukrzyca;
- czynniki genetyczne (polimorfizm wielu genów);
- stany zapalne;
- stres oksydacyjny;
- trombofilia.
Do dnia dzisiejszego patogeneza preeklampsji nie została w pełni wyjaśniona. Uważa się jednak, że u podstaw jej rozwoju leży niedokrwienie łożyska i związane z tym uwalnianie czynników antyangiogennych do krwiobiegu matki.
Preeklampsja – objawy
W przebiegu stanu przedrzucawkowego obserwuje się nieprawidłową i/lub niekompletną inwazję trofoblastu w maciczne tętnice spiralne, nieprawidłowy przepływ krwi w łożysku i w tętnicach pępowinowych oraz znaczne ograniczenie wzrostu płodu. Obraz kliniczny jest mocno zróżnicowany – u jednej kobiety objawy mogą być wręcz niezauważone, u innej zaś są na tyle intensywne, że zmuszają kobietę do szukania pomocy w szpitalu. Ciężarne z ciężką postacią preeklampsji mogą zmagać się z następującymi objawami:
- zaburzenia widzenia, w tym ślepota spowodowana oddzieleniem się siatkówki;
- bóle głowy;
- bóle nadbrzusza;
- nudności i wymioty;
- drgawki padaczkowe;
- niedokrwienne deficyty neurologiczne o charakterze odwracalnym;
- zespół odwracalnej tylnej encefalopatii;
- obrzęk płuc.
U kobiet po przebytej preeklampsji często pojawia się depresja poporodowa, co należy zawsze mieć na uwadze, sugerując w razie konieczności pomoc psychoterapeutyczną. Ponadto w późniejszym czasie wzrasta ryzyko rozwoju chorób układu krążenia. Każdy przypadek preeklampsji wymaga leczenia. U kobiet niepoddanych terapii może dojść do pęknięcia wątroby, udaru mózgu i w konsekwencji do śmierci. Stan przedrzucawkowy jest więc zagrożeniem zarówno dla kobiety ciężarnej, jak i dla dziecka. Należy mieć na uwadze, że przy ciężkiej postaci tej choroby może rozwinąć się zespół objawów występujących podczas ciąży, zwany HELLP.
Preeklampsja – konsekwencje dla noworodka
Stan przedrzucawkowy ma poważne konsekwencje dla rozwoju płodu. Charakterystyczne są:
- niedotlenienie mózgu;
- hipotrofia wewnątrzmaciczna;
- neutropenia;
- trombocytopenia;
- wcześniactwo;
- zaburzenia oddychania;
- cukrzyca w dorosłym życiu.
Najgorszą konsekwencją jest wewnątrzłonowa śmierć płodu.
Diagnostyka preeklampsji
Schorzenie rozpoznaje się w momencie, gdy u kobiety powyżej 20. tygodnia ciąży pojawia się nagle nadciśnienie tętnicze (skurczowe powyżej 140 mm Hg lub/i rozkurczowe powyżej 90 mm Hg przy dwóch pomiarach w odstępie 4-6 godzin) oraz białkomocz (powyżej 300 mg/dobę). Bardzo często towarzyszy temu małopłytkowość, czyli spadek liczby płytek krwi poniżej 100 000/ul, a stężenie kreatyniny w surowicy może wynosić powyżej 1,1 mg/dl. Dlatego diagnostyka stanu przedrzucawkowego obejmuje również wykonanie odpowiednich badań laboratoryjnych krwi.
Preeklampsja – leczenie
Ze względu na brak znajomości przyczyn stanu przedrzucawkowego, jego leczenie jest wymagające i wieloetapowe. Udowodniono, że podanie kwasu acetylosalicylowego przed 16. tygodniem ciąży w dawce powyżej 100 mg/dobę obniża ryzyko wystąpienia wczesnej postaci preeklampsji o około 70% ciężarnych. Stosuje się również inne leki, takie jak np. heparyna, metyldopa, labetalol oraz nifedypina, a nawet rozmaite suplementy diety, zwykle bogate w siarczan magnezu, który zmniejsza częstość występowania rzucawki, śmiertelność matek oraz ryzyko oddzielenia się łożyska. Rekomendowana jest dieta uzupełniająca, zwłaszcza w drugiej połowie ciąży, a także w owoce i warzywa oraz oleje roślinne.
Jedynym skutecznym sposobem na wyleczenie stanu przedrzucawkowego jest jednak zakończenie ciąży, czyli urodzenie dziecka. Nawet jeśli miałoby to skutkować przedwczesnym porodem, wywołanym w warunkach szpitalnych.
Spirulina w tabletkach (100% naturalna)Spirulina posiada w pełni naturalne witaminy i minerały o wysokim stężeniu. W jej skład wchodzą m.in.: biotyna, beta-karoten, kwas foliowy, tiamina, niacyna, witamina D, E i inne witaminy oraz białko i błonnik. To też źródło cynku, magnezu, wapnia, żelaza
Zobacz tutaj ...
Spirulina w proszku (100% naturalna)Spirulina w proszku to słodkowodna alga, zawierająca duże stężenie witamin, minerałów i innych, ważnych składników odżywczych. Wysoką jakość uzyskano dzięki odpowiednim warunkom klimatycznym, przestrzeganiu restrykcyjnych norm podczas hodowli i …
Zobacz tutaj ...
Bibliografia
- Jurewicz E., Filipek A., Preeklampsja – choroba kobiet w ciąży, Postępy Biochemii, 64/2018.
- Poprawski G., Wender-Ożegowska E., Zawiejska A., Brązert J., Współczesne metody wczesnej diagnostyki stanu przedrzucawkowego i nadciśnienia indukowanego ciążą, Ginekologia Polska, 83/2012.
- Kornacki J., Skrzypczak J., Stan przedrzucawkowy – dwie postacie tej samej choroby, Ginekologia Polska, 79/2008.
Zostaw komentarz