Olej z lnianki siewnej, zwany również olejem rydzowym, to coraz popularniejszy produkt olejowy pozyskiwany z roślin. W dzisiejszych czasach ogromną wagę przykłada się zwłaszcza do takich olejów tłoczonych na zimno, które w swoim składzie zawierają przewagę niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych Omega 3, a niestety nie ma ich wiele. Wspomniany olej z lnianki siewnej jest jednak idealnym przykładem takiego produktu.
Spis treści
Olej z lnianki siewnej – charakterystyka
Olej z lnianki siewnej pozyskuje się, jak wskazuje nazwa, z rośliny – lnianki siewnej. Jest ona rośliną jednoroczną z rodziny Brassicaceae. Wyróżnia się wysoką adaptacją do zróżnicowanych warunków klimatycznych i glebowych oraz wysokim poziomem odporności na choroby i szkodniki. Jest najmniej wrażliwa na przejściowe niedobory wody w glebie ze wszystkich roślin krzyżowych. Zalicza się ją przy tym do gatunków, których uprawa jest prosta i przyjazna dla środowiska. W Polsce ochronie prawnej podlegają 2 odmiany lnianki jarej oraz 3 odmiany lnianki ozimej. Lnianka siewna uprawiana jest głównie ze względu na wysoką zawartość oleju w nasionach.
Olej z nasion lnianki siewnej jest najczęściej wytwarzany poprzez tłoczenie na zimno. Możliwe jest też poddanie nasion ekstrakcji lub połączenie obu metod. Jednym
z problemów w tłoczeniu nasion prasą ślimakową może być bardzo mała średnica nasion. Jak każdy wartościowy i wysokiej jakości olej roślinny, tak i ten tłoczony z lnianki siewnej powinien być nierafinowany, przechowywany w szklanych, ciemnych buteleczkach, w suchym i chłodnym miejscu.
Olej z lnianki siewnej – skład
Tematem wielu badań i dyskusji jest niezwykle cenny skład oleju z lnianki siewnej, co czyni go wręcz jednym z najbardziej wartościowych olejów dostępnych na rynku. Nasiona lnianki siewnej są bogate w kwas oleinowy, linolowy, linolenowy i eikozenowy. W oleju wykorzystywanym na cele konsumpcyjne bardzo istotnym parametrem jest zwartość niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych, które nie są syntetyzowane przez człowieka i w związku z tym muszą być dostarczane z pożywieniem. Stosunek kwasu linolowego do kwasu α-linolenowego w oleju rydzowym wynosi około 1:2 i jest unikalny wśród olejów roślinnych, takich jak olej sojowy, olej słonecznikowy, olej rzepakowy, oliwa z oliwek.
Poza kwasami tłuszczowymi o niewątpliwej jakości w składzie omawianego oleju znaleźć można również witaminę E (a dokładniej – tokoferole), fitosterole, flawonoidy, witaminę A, pewne ilości witamin z grupy B oraz składników mineralnych.
Olej z lnianki siewnej – zastosowanie
Tradycyjnie olej rydzowy wykorzystywano głównie do celów spożywczych, chociaż współcześnie sporo uwagi poświęca się wykorzystaniu go do produkcji oleju napędowego oraz jako paliwo lotnicze. W kontekście gastronomii, olej z lnianki siewnej można dodawać do surówek, sałatek, dań jednogarnkowych, ryb (zwłaszcza śledzi), a także jako dodatek do kasz, ziemniaków i makaronów zamiast klasycznego masła. Nie nadaje się natomiast do smażenia ani innej obróbki termicznej – należy spożywać go na zimno, aby mógł zachować wszystkie wartości prozdrowotne i składniki odżywcze.
Olej z lnianki siewnej powinien stanowić stały element diety dbającego o siebie człowieka, ponieważ wspomaga pracę mózgu i całego układu nerwowego, głównie dzięki ponadprzeciętnej zawartości Omega 3. Obniża poziom cholesterolu i trójglicerydów, wspiera serce i naczynia krwionośne, działa przeciwzapalnie.
Co ciekawe, olej z lnianki siewnej coraz częściej stosuje się w celach pielęgnacyjnych. Jako olejek do masażu działa przeciwzapalnie i regenerująco, przy nakładaniu bezpośrednio na skórę i włosy – nawilża je, regeneruje i odżywia, przyspiesza gojenie zmian naskórkowych oraz poprawia elastyczność tych tkanek. Można go stosować do olejowania skóry głowy i całych włosów.
Bibliografia
- Kurasiak-Popowska D., Lnianka siewna – roślina historyczna czy perspektywiczna?, Fragm Agron 36/2019.
- Jęczmionek Ł., Olej z lnianki siewnej (Camelina sativa) – szansa rozwoju biopaliw II generacji?, Nafta-Gaz, 2010.
- Dzięcioł M., Przysławski J., Ocena wartości odżywczej i aktywności biologicznej wybranych olejów roślinnych dostępnych na rynku polskim w kontekście profilaktyki chorób dietozależnych, Bromatologia i Chemia Toksykologiczna, 1/2013.
Zostaw komentarz