Hipoalbuminemia

Aktualizacja: 29 listopada 2022

Hipoalbuminemia to stan obniżonego stężenia głównych białek osocza zwanych albuminami. Diagnozuje się ją w momencie, gdy poziom albumin spadnie poniżej 3,5 g/dl. Najczęściej wskazuje na choroby wątroby lub nerek, jednak może pojawić się w przebiegu wielu innych problemów zdrowotnych. Należy pamiętać, że sama w sobie nie jest chorobą, lecz jedynie jej objawem.

Albuminy

Albuminy to najważniejsze białka osocza krwi. Warunkują jej ciśnienie onkotyczne, odpowiadają za rozkład wody między osoczem a pozostałymi płynami pozakomórkowymi oraz chronią przed tworzeniem się obrzęków. Udowodniono, że obniżenie poziomu albumin o 50% powoduje obniżenie ciśnienia onkotycznego aż o 30%. Stężenie albumin we krwi wynosi 35-50 g/l, czyli 3,5-5 g/dl. Czynniki takie jak między innymi zmiana ciśnienia onkotycznego oraz osmolarności przestrzeni zewnątrzkomórkowej hepatocytów bądź wzrost stężenia kortyzolu, tyroksyny i insuliny powodują wzrost syntezy albuminy nawet 3-krotnie.

Hipoalbuminemia – przyczyny

Do możliwych przyczyn hipoalbuminemii zaliczamy przede wszystkim:

• przewlekłe niedożywienie;
• zaburzenie wchłaniania aminokwasów;
• schorzenia wątroby, np. marskość wątroby, niealkoholowe stłuszczenie wątroby, WZW;
• zaburzenia pracy nerek, np. zespół nerczycowy, kłębuszkowe zapalenie nerek;
• przebyte zabiegi chirurgiczne;
• znaczna utrata krwi;
• sepsa;
• niewydolność mięśnia sercowego;
• rozległe oparzenia;
• choroby płuc – np. rozstrzenie oskrzeli, ropnie płuc, ropniaki opłucnej;
• choroby nowotworowe.

Niskie stężenie albuminy w osoczu to także uniwersalny i główny wskaźnik złego rokowania podczas leczenia nerkozastępczego, co odnosi się zarówno do dializy otrzewnowej, jak i hemodializy. Problem może wynikać z wielu procesów patologicznych, na które narażeni są pacjenci dializowani. Do najistotniejszych należą jednak: upośledzony stan odżywienia, nasilony katabolizm, wzmożona utrata elektrolitów oraz przewodnienie.

Hipoalbuminemia – objawy

Objawy hipoalbuminemii nie są charakterystyczne i mogą wskazywać na wiele innych problemów zdrowotnych. Typowe dla hipoalbuminemii są:

• obrzęki;
• dyslipidemia dotycząca cholesterolu HDL;
• zwiększenie stężenia trójglicerydów we krwi;
• aktywacja czynników krzepnięcia;
• osłabienie i zmęczenie;
• znaczna suchość skóry;
• nudności i wymioty;
• utrata apetytu;
• żółtaczka i hepatomegalia, jeśli przyczynami są choroby wątroby.

Dodatkowo hipoalbuminemia to poważny czynnik ryzyka tworzenia się w ustroju stresu oksydacyjnego, który z kolei przyczynia się do rozwoju licznych chorób cywilizacyjnych.

Rozpoznanie hipoalbuminemii

Diagnostyka hipoalbuminemii jest szybka i łatwa. Wystarczy ocenić poziom albuminy na podstawie pobranej od pacjenta próbki krwi żylnej. Na badanie należy przyjść na czczo, minimum 8 godzin od ostatniego spożytego posiłku. Zawsze dodatkowo wykonuje się również oznaczenie prób wątrobowych, podstawową morfologię krwi oraz panel nerkowy. W diagnostyce mającej na celu znalezienie przyczyn hipoalbuminemii znaczenie mają m.in. badania obrazowe, np. USG nerek lub USG wątroby.

Hipoalbuminemia – leczenie

Jako że hipoalbuminemia nie jest chorobą tylko jej manifestacją, w pierwszej kolejności należy znaleźć bezpośrednią przyczynę obniżonego poziomu albumin w organizmie pacjenta. Dopiero wtedy można wdrożyć skuteczne leczenie przyczynowe. Przykładowo, przy chorobach wątroby wynikających z alkoholizmu dąży się do wyeliminowania spożycia alkoholu (głównie poprzez odwyk), zaś w przebiegu chorób nowotworowych rozpoczyna się leczenie onkologiczne (chemioterapię, radioterapię).

U pacjentów z ciężkimi postaciami hipoalbuminemii rozważa się podawanie koncentratów ludzkich albumin. To działanie objawowe, które nie wyeliminuje przyczyn problemu, jednak poprawi stan zdrowia pacjenta i uchroni przed poważnymi konsekwencjami. Przy rozległych oparzeniach, wstrząsie septycznym i innych stanach bezpośredniego zagrożenia życia należy jak najszybciej wezwać pogotowie ratunkowe.

Chlorella w tabletkach z rozerwaną ścianą komórkową
Chlorella posiada właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne nie wpływając przy tym na florę fizjologiczną. Bardzo dokładnie usuwa toksyny z organizmu ...
Zobacz tutaj ...

Bibliografia

1. Stompór T., Suwała M., Czy i jak dializować otrzewnowo chorego z hipoalbuminemią?, Forum Nefrologiczne, 13/2020.
2. Gellert R., Hipo- i hiperkalcemia – patogeneza i problemy terapeutyczne, Forum Nefrologiczne, 4/2011.
3. Elgelking K., Albumina – budowa, rola w organizmie oraz wykorzystanie roztworów albuminy ludzkiej w lecznictwie, Kraków 2020.